نامه به سینما ـــــ Letter to Cinema

نامه به سینما ـــــ Letter to Cinema

جست‌وجو

رفتن به نوشته‌ها

خانه

جستجو برای:

گفت‌وگو

برای شما این چیزی بیش از یک فیلم نیست.

برای من امّا همه‌ی زندگی‌ام است.

فرانسوآ تروفو، کایه دو سینما،

شماره‌ی ۳۱۵، ۱۹۸۰

جست‌وجو

جستجو برای:

دست‌نوشته‌های محسن آزرم

*

Manuscripts by Mohsen Azarm

دست‌نوشته‌های محسن آزرم ـــــ Manuscripts by Mohsen Azarm

برچسب‌ها

دسته‌ها

English
Experimental
Shot
Two Shot
از چشم سینما
اعلان عمومی
به یاد می‌آورم
تاریخ سینما
ترجمه‌ها
تک‌چهره
تک‌قاب
چگونه می‌شنویدم؟ من از این دور حرف می‌زنم
داستان خانوادگی
در فاصله‌ی دو سئانس
سینمای ایران
شعر
فیلم جُستار
قاب‌ها
کلمه‌ها و کاغذها
گفت‌وگو
مرور فیلم
مقاله‌
نقد
یادداشت‌های روزانه
یادداشت‌هایی درباره‌ی سینما

بایگانی‌ها

نامه به سینما ـــــ Letter to Cinema

توهّمِ بزرگ
حق داشت آن‌که او‌ل‌بار گفته بود «نویسندگی حرفه نیست، نفرین است»؛ چون آن‌که می‌نویسد، آن‌که از بام تا شام روی صندلی می‌نشیند و به صفحه‌‌ای زل می‌زند که سفیدی‌اش انگار بیش‌تر از حد معمول است، با خودش فکر می‌کند کلمات از چنگش گریخته‌اند، کلمات رهایش کرده‌اند، کلمات دست‌به‌سرش کرده‌اند و ظاهراً همین‌طور است؛ چون هر […]
طعم فلز
درست یادم نیست چهار، پنج ساله بودم یا کمی بزرگ‌تر که یک روز با گلودرد از خواب بیدار شدم. صدایم درنمی‌آمد. می‌خواستم نفس بکشم ولی بینی‌ام گرفته بود. دوادرمان خانگی مادر اثر نکرد و عصر آن روز که روی صندلی‌های ناراحت اتاق انتظار مطب دکتر نشسته بودیم، حالت خفگی بهم دست داد و زودتر سر […]
ژ ل گ، صفحه‌های پاره ــ نوشته‌ی مارکوس اوزَل
ترجمه‌ی حسین عیدی‌زاده با این‌که نزدیک‌ترین همکارهای ژان‌لوک گدار (یعنی فابریس آرانیو، ژان‌پل باتاگیا و نیکول برُنِز) اعلام کرده‌اند که فیلم‌های دیگری از گدار به‌زودی رونمایی می‌شوند، فیلم‌هایی که گدار مواد خام و دستورالعمل تکمیل آن‌ها را به جای گذاشته، اما اعلانیه‌ی فیلمی که هرگز نخواهد بود: جنگ‌های مسخره آخرین فیلمی‌ست که او در زمان […]
Les Quatre Cents Coups
رنج و سرمستی
بختش آن‌قدر بلند نبود که منتقدان فرانسوی‌ شیفته‌ی فیلم‌هایش شوند و او را در رده‌ی مقرّبان سینما، در رده‌ی فیلم‌سازان مولف جای دهند و طبعاً منتقدان امریکایی و انگلیسی هم که خطی‌مشی مولفان را به نظریه‌ی مولف بدل کردند نادیده‌اش گرفتند و استدلال‌شان لابد این بود که شخصتیت قابل تشخیص کارگردان را که از دید […]

نوشته‌های تازه

توهّمِ بزرگ
طعم فلز
ژ ل گ، صفحه‌های پاره ــ نوشته‌ی مارکوس اوزَل
Les Quatre Cents Coups
رنج و سرمستی

جست‌وجو

جستجو برای:

Fourteenpress theme | با افتخار نیرو گرفته از WordPress

Cleantalk Pixel